3 landen in een dag!

Zaterdag 17 maart

Leef Luu,

Bij de kapper wordt schijnbaar het gerucht verspreid dat ik de hele weg staand moet rijden omdat ik pijn aan mijn kont zou hebben. Daar is niks van waar! Natuurlijk begint het “zitvlees” wat op te spelen en strekken we ons wel eens onderweg, maar er is geen sprake van zitproblemen.

Hoe is ’t gegaan gisteren? We zijn wat later dan normaal bij prima weer vertrokken en zijn via de Col Bayard naar Gap gereden. Daarna een stuk Route Napoléon naar Digne en vervolgens via Saint Julien-du-Verdon naar Nice. Vanaf het moment dat we langs de kust reden werd het mistig, grijs en nat. We begrepen dat jullie thuis een prachtige zomerse dag hebben gehad. Hier was het drie keer niks.

We hebben even Monaco aangedaan (telt mee voor onze 10 landen) en zijn toen bij Ventimiglia Italië binnengereden (het gaat even hard met de 10 landen). Het eerste stuk in Italië schoten we prima op, maar toen we via de Bloemenrivièra in Genua belandden, werd het een stuk drukker.
Toen het donker werd hebben we zo’n 120 kilometer voor Pisa in een bergdorp onderdak gevonden. Het was even zoeken, maar in een restaurant langs de weg heeft men voor ons even rond gebeld en we zijn even later als rijders van Parijs-Dakar binnengehaald. Het halve dorpje, dat een paar honderd meter hoog ligt met prachtig uitzicht over bergen en zee, stond aan de kant van de weg ons op te wachten.

Al met al was het een heftige dag, vooral door het weer en het drukke verkeer het laatste stuk. Het wordt hier ook vroeger donker dan thuis en we willen vermijden om in het donker te rijden.

Met de motorrijders gaat het goed. Jan rijdt als een diesel en volgens Nol rij ik als een jonge god. Ja, jullie lezen dit goed! Jan zorgt ook goed voor zichzelf. Terwijl de anderen ’s avonds laat maar niet naar bed kunnen, ligt hij stiekem al in bed.
Je zou zeggen dat Harrie, na een nacht doorwaken in de auto met Jan Lemmens, als een ziek vogeltje in de volgbus zou zitten, maar die is niet kapot te krijgen.

De volgbus is de hele route bij ons gebleven. Dat is een lekker gevoel voor de motorrijders, maar niet eenvoudig voor Jeroen. Op de motor rij je veel makkelijker over smalle bochtige wegen en in de bergen. De bus raakt telkens achterop en moet dan toch maar weer bij zien te komen. Volgens Jeroen heeft hij veel aan de ervaring die hij in Oostenrijk heeft opgedaan en hij is blij dat wij op de motor ook zo nu dan inhouden, zodat hij weer bij ons kan komen. Compliment voor Jeroen dus!

Het Bed & Breakfast waar we hebben geslapen is prima. We zetten deze plek op ons lijstje met mogelijke logies voor de komende tochten die we in deze omgeving willen gaan houden.

We liggen zo’n 120 km achter op schema, terwijl we al meer kilometers hebben gemaakt dan de bedoeling was. Vandaag blijft Napels ons doel. Het wordt dus weer een dag flink doorrijden.

Prettig weekend,

Bert Thewissen