Rondje Alpenlanden

Vrijdag 23 maart

Leef Luu,

Gisteren laatste stuk Italië gereden. En weer hebben we het aan de stok gehad met een gekke Italiaan, die vond dat wij teveel van zijn wegdek in beslag namen. Dit keer hebben Nol en Jan hem opgevangen, een tijdje laten sudderen tot net voor het overkoken en toen beetgaar opgediend.

Of je in Frankrijk en vooral Italië op een autoweg rijdt, op B-, C- D- of E-wegen je komt altijd oververhitte medeweggebruikers tegen. Maar zonder gekheid, over het algemeen gaat het in het verkeer heel goed. Je past je aan aan de rijstijl in een land. Fransen en Italianen zijn gewoon ongeduldiger en vervelender in het verkeer dan bestuurders uit hun buurlanden.

Ik ben blij met de Alpenlanden, mooie landschappen, prachtige routes, fijne wegen en rustiger verkeer. En natuurlijk mijn soort mensen en menukaart.

’s Ochtends bij het vertrek in San Marino zagen we tot onze verrassing dat het hele plein voor ons hotel vol stond met marktkramen. Onze vriendelijke gastheer was ons vergeten te vertellen dat het marktdag was en wel eens moeilijk zou kunnen worden om weg te komen. Nou, het lukte maar net, nadat hier en daar wat koopwaar was opzij gezet. Op een foto kun je zien hoe de bus tussen de kramen door rangeert. En dan zie je ook weer de andere kant van Italianen en Sanmarinezen. Dan zijn ze uitbundig, vriendelijk, behulpzaam en ze zwaaien ons hartelijk uit.

We zijn gisteren vanuit Italië via Bologna, Verona, Trento en Bolzena de Brennerpas over gegaan en toen via Innsbruck tegen de avond in Maurach aangekomen. De hele dag op de motor voor een tocht van een kleine 580 kilometer. We hebben natuurlijk logies gevonden bij mijn kameraad Dieter, zoals gisteren al werd voorspeld in veel van jullie reacties. Dit keer dus geen gezoek in het donker naar logies met een goede stalling voor de motoren.

Vandaag maken we een rondrit door de Alpenlanden. We moeten nog minimaal 3 landen aandoen de komende dagen. Dus we zullen vandaag zeker ook een stuk Zwitserland doen. Er is hier overigens nog veel sneeuw. Meer dan de afgelopen jaren. We zijn dan wel de laatste dagen zomers weer gewend, maar het is hier in de bergen nog volop wintersport tot Pasen. Gek genoeg is het tijdens het rijden niet erg koud.

Ik begin langzamerhand de tocht meer en meer in mijn kont en botten te voelen. De reisgenoten houden zich prima, daar zit nog geen sleet in. Alleen Harrie heeft vandaag een snipperdag genomen en in een hoekje van de bus slaap ingehaald. Maar ja, met dat temperament moet je wel eens afschakelen. De rest houdt wel stoer stand!

Hoi,

Bert Thewissen